🇳🇱 Klik hier voor Nederlands 🇧🇪

It’s not even been a week since I embarked on my Mexico journey and everything is unfolding at lightening speed. It’s just so inspiring to see it all develop so quickly—the right people appearing on my path, pointing me in the right direction and leading me to precisely where I need to be.

We’ve had two very powerful transmissions in the last two days. The first took place at the Pyramid of the Sun followed by the second at the Pyramid of the Moon and the complex of the Jaguar. In both instances, the presence of the jaguar was unmistakable, inviting us to embrace and embody the power and gifts of this magnificent animal. It evoked memories from 2011 when my initial totem animal revealed itself as the jaguar, calling me to welcome my primal power and navigate through my fears. Then on January 1, 2020 I encountered a physical jaguar while exploring the jungle of Guatemala. An occurrence that doesn’t even happen to most locals. So having said that…

Following yesterday’s transmission, I felt a strong pull to visit some caves. However, upon arrival I couldn’t find the guardian of the place. Hmm… so why did I feel the call to come here if the caves are still closed? As I pondered my next move, a group of Mexican people caught my attention—they were preparing for a temazcal (sweat lodge) ceremony. I must have looked a bit lost here in the middle of nowhere, so one of the men from the group walked up to me to find out what I was up to. I soon learned that I just had to wait until the caves opened. That’s when I got hit by a surprise… I looked straight into the eyes of a jaguar! Oh my goodness, he is wearing an image of a jaguar on his T-shirt! I did my best to gather myself and looked back at Charlie, who had by now introduced himself. “Well, perhaps you were led here to join us in our temazcal ceremony," he said, with deep smiling eyes. Goosebumps all over the place. Before I knew it I had wrapped my sarong around my body (which I had brought for no apparent reason), ready to meet the heat.

As I lay on the ground, immersed in the post-ceremony serenity, there was Charlie again. “So what’s your plan for the rest of your trip?” “I’ll be climbing Iztaccihuatl volcano in a few days,” I responded. “Do you have a guide?” “No, I still need to organize everything.” “Well, then I hereby present myself as your guide!” Goosebumps again. This man is like the embodiment of the spirit jaguar and we are now about to go on an adventure together! Oh my goodness, my body pulses with an extraordinary excitement…

Het is nog niet eens een week geleden sinds ik aan mijn reis naar Mexico begon en alles ontvouwt zich hier in sneltreinvaart - de juiste mensen die op mijn pad verschijnen, me de juiste richting wijzen en me precies brengen waar ik moet zijn.

De afgelopen twee dagen hebben we twee zeer krachtige transmissies gehad. De eerste vond plaats bij de Piramide van de Zon, gevolgd door de tweede bij de Piramide van de Maan en het complex van de Jaguar. In beide gevallen was de aanwezigheid van de jaguar onmiskenbaar en nodigde ons uit om de kracht en gaven van dit mooie dier te omarmen en te belichamen. Dit riep herinneringen op aan 2011, toen mijn eerste totemdier zich openbaarde als de jaguar en me opriep om mijn oerkracht te verwelkomen en door mijn angsten heen te navigeren. Op 1 januari 2020 kwam ik een fysieke jaguar tegen toen ik met drie mannen de jungle van Guatemala aan het verkennen was - een gebeurtenis die de meeste lokale bewoners niet eens meemaken.

Na de transmissie van gisteren voelde ik een sterke aantrekkingskracht om een aantal grotten te bezoeken, maar bij aankomst was de bewaker van de plek nergens te bekennen. Hmm... wat apart, waarom voelde ik dan de call om hier naartoe te komen als de boel nog dicht is? Terwijl ik me afvroeg wat ik zou doen, trok een groep Mexicaanse mensen mijn aandacht - ze maakten zich klaar voor een temazcal (zweethut) ceremonie. Ik zag er vast een beetje verloren uit hier in the middle of nowhere, dus een van de mannen uit de groep liep naar me toe om te checken wat ik hier kwam doen. Al snel leerde ik dat ik gewoon moest wachten tot de grotten opengingen. En toen kwam de verrassing... Ik keek recht in de ogen van een jaguar! Oh my goodness, deze man draagt een afbeelding van een jaguar op zijn T-shirt! Onder de indruk, deed ik mijn best om mezelf bij elkaar te rapen en keek Charlie aan, die zich inmiddels had voorgesteld. “Misschien ben je wel hiernaartoe toegeleid om ons te vergezellen in de temazcal ceremonie,” zei hij met lachende en indringende ogen. Kippenvel alom. Voor ik het wist had ik mijn sarong om mijn lichaam gewikkeld (die ik zonder duidelijke reden had meegenomen), klaar om de hitte tegemoet te treden.

Terwijl ik buiten op de grond nog lag na te buzzen van de ceremonie, in een grote bubbel van sereniteit, was Charlie er weer. "Wat is je plan voor de rest van je reis?" "Over een paar dagen ga ik de vulkaan Iztaccihuatl beklimmen," antwoordde ik. "Heb je al een gids?" "Nee, ik moet alles nog regelen.” "Nou, dan bied ik me bij deze aan als je gids!" Weer kippenvel. Deze man is als de belichaming van de spirit van de jaguar en nu gaan we samen op avontuur! Holy shit, de energie gaat through the roof 😅!