I’ve found the entrance!

🇳🇱 Klik hier voor Nederlands 🇧🇪

Today, I visited the Sphinx and Babele for the first time, here in Romania. What a profound day it has been, filled with insights! Let me share what happened…

I parked my car and decided to hike up the mountain to both sites. As I’ve experienced before, my legs weren’t very powerful. Even though it’s an easy hike, I had to go really slow. This often happens when I cross certain energy fields that make my legs feel heavy. Nothing to worry about—just take it slow and enjoy the lush green scenery, sprinkled with patches of snow. I saw an enormous spaceship, cloaked as a gigantic round cloud in the sky, and I laughed. Okay, I’m definitely not alone here ;-).

Once I reached the top, I headed to Babele first, just 200 meters from the Sphinx. Babele is a collection of megaliths, and as I walked around, I couldn’t stop yawning—a clear sign that I was in the right place. Climbing onto the rocks, I discovered a beautiful part of one of the megaliths with an overhanging rock. Perfect, I thought, especially since rain is forecast for the coming days.

At that moment, I felt an immense wave of love and unity, and heard such a beautiful harmonious sound in another dimension. My heart melted—this was the place! It felt like the entrance to an energetic pathway leading to the underground facility (read more about that in my previous post). Nearby, I spotted some icicles, and as I approached them, a deep peace washed over me. Every cell in my body relaxed, embraced by the nurturing energy of Mother Earth. Later, I’ll share a video capturing this magical moment. Even though it was only 50 cm high, it felt like I was connecting to the entrance into Mother Earth.

Ok, that was great. And then, things changed quite a bit. As I started packing to walk over to the Sphinx, my whole body began to tighten. a sensation I recognize, when the energy gets intense. So I kept walking. But the moment I arrived at the Sphinx, things got really strange.

The wind picked up immensely, and the cold felt twice as biting. I hadn’t brought gloves, so my hands started freezing, which happens quickly for me. It’s uncomfortable, but I thought, “When I’m back in the car, I can warm them again.” Then it got even weirder—my right hand began to feel paralyzed. I couldn’t put it in my pocket without help from my other hand.

Oops…

I saw people admiring the scene, “Beautiful Sphinx, yes, beautiful Sphinx!” They had no clue what I was experiencing. I took the pictures and videos I wanted, but the feeling of needing to escape grew stronger. I felt trapped and confused. The energy was chaotic, like being caught in electrical barbed wire.

Of course, I wasn’t actually trapped. I observed the discomfort and knew it was just energy revealing itself to me for a reason. Nothing to worry about—just stay present.

The Sphinx itself is stunning. Its distinct facial lines make it a powerful guardian of the place. But as soon as I’d done what I came to do, I couldn’t leave fast enough. I was impressed, intrigued, and a bit shaken. I’ve visited many sacred sites, but this level of physical intensity was a first for me.

On the hike back to the car, I realized I’d wandered off the path. I adjusted my route and soon stumbled upon a small pond, about 5 meters in diameter. Instantly, peace washed over me again. The same harmonious sounds I’d experienced at Babele returned. I washed my hands in the water and lay down to rest. Countless images flowed through my inner vision as I returned to my center. My right hand went back to normal and the paralysation went away, immediately.

Physically, it looked like a simple pond. But oh, what a magical place it is!

As I continued my descent, my mind was still captivated by the energy around the Sphinx. Was it a protective field I felt? Who created it? Was it crafted with loving intentions—or the opposite?

I understand the underground facility needs protection. But that dark, chaotic energy? It felt like a dense, oppressive matrix—one that traps and drains energy instead of uplifting it. I’ve felt similar energy when working with implants. It’s an energy that seeks to keep you small rather than help you thrive.

But of course, this isn’t about blame. That energy simply reflects where we might still feel overpowered within ourselves.

The story deepens.

The technology inside the mountain is said to have been created by the Anunnaki. Importantly, there were two sides to the Anunnaki: one focused on collective betterment, the other on control and enslavement. I feel the advanced technology here serves the betterment of all, but the black matrix-like energy stems from the less loving side.

I haven’t shared much about the Anunnaki before because I didn’t have enough clarity. But now, more insights are coming through, which can help dissolve that dark matrix energy at the Sphinx.

Back in my cozy apartment, the picture became even clearer: something inside the mountain wants to be freed! Up on the mountain I’d felt the trapped energy of whatever lies within.

This will be our mission during the Romania Intensive—not to fight the darkness, because that never works, but to connect with harmonious places like Babele and the pond. From those spaces of harmony, we can energetically enter the mountain and release what feels trapped.

Most sacred sites I’ve visited hold something trapped that longs to be freed. Think of it like a tap placed on top of a fountain. That tap wants to open.

Everyone joining this Romania Intensive has something inside that feels trapped—consciously or subconsciously (and who doesn’t?). By connecting with the powerful healing energy I’ve felt at Babele, we’re invited to shine light on what wants to be freed within ourselves. Everything is a reflection of our inner world.

When that trapped energy is released, the energy around the Sphinx can open again—still with a protective shield for the underground facility, but free of the dark matrix.

If you’ve read this far, thank you for your presence and attention. It’s quite a story, I know, but I needed to share it because I feel it will resonate with many of you.

I’m so excited about this journey. Yesss—I’ve found the entrance!

Would you like to embark on this sacred adventure? If it resonates, you’re very welcome to join the Romania Intensive: 14 Light Code transmissions and guided meditations from several powerful places in Romania. The replays are published every transmission, so you can follow this journey in your own pace.

Vandaag bezocht ik voor het eerst de Sfinx en Babele hier in Roemenië. Wát een dag, vol intrigerende inzichten! Laat me je meenemen in wat er gebeurde…

Ik parkeerde mijn auto en besloot de berg op te wandelen naar beide plekken. Zoals ik eerder heb ervaren, voelden mijn benen niet erg krachtig. Ondanks dat het een makkelijke wandeling is, moest ik heel rustig aan doen. Dit gebeurt vaak wanneer ik door bepaalde energievelden loop die mijn benen zwaar laten aanvoelen. Geen reden tot zorgen—gewoon rustig blijven lopen en genieten van de weelderige groene omgeving, hier en daar besprenkeld met een laag sneeuw. Ik zag een enorm ruimteschip, gecamoufleerd als een gigantische ronde wolk in de lucht, en ik moest lachen. Oké, ik ben hier dus zeker niet alleen ;-).

Eenmaal boven aangekomen ging ik eerst naar Babele, slechts 200 meter van de Sfinx. Babele is een verzameling megalieten, en terwijl ik er rondliep, kon ik niet stoppen met gapen—een duidelijk teken dat ik op de juiste plek was. Ik klom op de rotsen en ontdekte een geweldige megaliet met een overhangende rots. Perfect, dacht ik, zeker omdat er regen werd voorspeld voor de komende dagen.

Op dat moment voelde ik een immense golf van liefde en eenheid, en ik hoorde een prachtig harmonisch geluid in een andere dimensie. Mijn hart smolt—dit was de plek! Het voelde als de toegang tot een energetische weg die naar de ondergrondse faciliteit leidt (lees daar meer over in mijn vorige post). In de buurt zag ik wat ijspegels, en toen ik dichterbij kwam, spoelde een diepe vrede over me heen. Elke cel in mijn lichaam ontspande zich, omhuld door de voedende energie van Moeder Aarde. Later deel ik een video om dit magische moment vast te leggen. Hoewel het slechts 50 cm hoog was, voelde het alsof ik verbonden was met de ingang tot Moeder Aarde.

Dat was zo mooi… En toen veranderde alles.

Terwijl ik mijn spullen inpakte om naar de Sfinx te lopen, begon mijn hele lichaam te verkrampen. Een gevoel dat ik herken als de energie intens wordt. Gewoon doorlopen. Maar toen ik bij de Sfinx aankwam, werd de situatie echt vreemd.

De wind stak plotseling op en de kou voelde twee keer zo snijdend. Ik had geen handschoenen meegenomen, dus mijn handen voelden steen koud, wat bij mij snel gebeurt. Het is ongemakkelijk, maar ik dacht: “Als ik terug in de auto ben, kan ik ze weer opwarmen.” Maar het werd nog vreemder—mijn rechterhand begon te verlammen. Ik kon hem niet in mijn zak steken zonder hulp van mijn andere hand.

Oeps…

Ik zag mensen de plek bewonderen: “Mooie Sfinx, ja, mooie Sfinx!” Ze hadden geen idee wat ik doormaakte. Ik maakte de foto’s en video’s die ik wilde, maar het gevoel dat ik wilde wegrennen werd sterker. Ik voelde me gevangen en verward. De energie was chaotisch, alsof ik verstrikt zat in elektrische prikkeldraad.

Natuurlijk was ik niet echt gevangen. Ik observeerde het ongemak en wist dat het slechts energie was die zich om een reden aan mij openbaarde. Gewoon aanwezig blijven…

De Sfinx zelf is prachtig. Zijn duidelijke gelaatstrekken maken het een krachtige bewaker van deze plek. Maar zodra ik gedaan had wat ik kwam doen, kon ik niet snel genoeg vertrekken. Ik was onder de indruk, geïntrigeerd en een beetje geschokt. Ik heb veel heilige plekken bezocht, maar dit niveau van fysieke intensiteit op zo’n plek was nieuw voor mij.

Tijdens de wandeling terug naar de auto realiseerde ik me dat ik van het pad was afgeweken. Ik paste mijn route aan en stuitte al snel op een kleine vijver, ongeveer 5 meter in diameter. Direct werd ik weer overspoeld met een gevoel van vrede. Dezelfde harmonische geluiden die ik bij Babele hoorde, keerden terug. Ik waste mijn handen in het water en ging liggen om te rusten. Ontelbare beelden stroomden door mijn innerlijke visie terwijl ik weer in mijn centrum kwam. Mijn rechterhand functioneerde weer normaal en de verlamming verdween direct.

Fysiek leek het op een eenvoudige vijver. Maar oh, wat een magische plek!

Tijdens mijn verdere afdaling bleef mijn hoofd bezig met de energie rond de Sfinx. Was dit het beschermingsveld dat ik voelde? Wie had het gecreëerd? Was het gemaakt met liefdevolle intenties—of juist niet?

Ik begrijp dat de ondergrondse faciliteit bescherming nodig heeft. Maar die donkere, chaotische energie? Het voelde als een dichte, onderdrukkende matrix—een die energie vasthoudt en uitput in plaats van versterkt. Ik heb vergelijkbare energie gevoeld bij het werken met implantaten. Het is een energie die je klein wil houden in plaats van je te laten bloeien.

Natuurlijk gaat dit niet over schuld. Die energie weerspiegelt eenvoudigweg waar we ons misschien nog overpowered voelen binnen onszelf.

Het verhaal verdiept zich.

Er wordt gezegd dat de technologie, binnenin de berg, onder de Sphinx is gecreëerd door de Anunnaki. Dat resoneert. Belangrijk is dat er twee kanten waren aan de Anunnaki: één gericht op collectieve verbetering, de andere op controle en onderdrukking. Ik voel dat de geavanceerde technologie hier bedoeld is voor de liefde en ten goede komt aan iedereen, maar dat de donkere matrixachtige energie voortkomt uit de minder liefdevolle kant.

Ik heb niet eerder gedeeld over de Anunnaki, omdat ik daarover nog niet voldoende helderheid had. Maar nu komen er meer inzichten binnen die kunnen bijdragen aan het oplossen van die donkere matrixenergie bij de Sfinx.

In mijn gezellige appartement werd het beeld nog duidelijker: er wil iets binnenin de berg bevrijd worden! Boven op de berg voelde ik de vastzittende energie van wat daarbinnen ligt.

Dit wordt onze missie tijdens de Romania Intensive—niet om de duisternis te bevechten, want dat werkt nooit, maar om contact te maken met harmonieuze plekken zoals Babele en de vijver. Vanuit die ruimtes van harmonie kunnen we energetisch de berg binnengaan en bevrijden wat gevangen voelt.

De meeste heilige plekken die ik heb bezocht, bevatten iets dat gevangen zit en bevrijd wil worden. Zie het als een kraan boven een fontein. Die kraan wil open.

Iedereen die meedoet aan deze Romania Intensive draagt iets in zich dat gevangen voelt—bewust of onbewust - al is het subtiel (en wie niet ;-)?). Door verbinding te maken met de krachtige helende harmonieuze energie die ik bij Babele voelde, worden we uitgenodigd licht te schijnen op wat binnenin ons bevrijd wil worden. Alles is een reflectie van onze innerlijke wereld.

Wanneer die ‘vastzittende’ energie wordt vrijgelaten, kan de energie rond de Sfinx weer openen—nog steeds met een beschermend schild voor de ondergrondse faciliteit, maar vrij van de donkere matrix.

Als je tot hier hebt gelezen, bedankt voor je aanwezigheid en aandacht. Het is een heel verhaal, ik weet het, maar ik moest het delen omdat ik voel dat het bij velen van jullie zal resoneren.

Oh wat heb ik zin in deze reis. Yesss—ik heb de toegang gevonden!

Voel je een ja? Wil je meedoen? Als het resoneert, welkom bij de Romania Intensive: 14 Light Code-transmissies en geleide meditaties vanuit meerdere krachtige plekken in Roemenië. De replays worden na elke transmissie gepubliceerd, zodat je deze reis ook eventueel in je eigen tempo kunt volgen.